6 juni in de avond

Sawadee-ka.
Het is raar om alleen te reizen, nu zit ik alleen met een singha (Thais bier) op mijn balkonnetje in het donker het klotsende water op Haad Sadet te beluisteren. Stikdonker. Mai PenRai,de accommodatie, is eenvoudig en relaxed. Als je geen luxe nodig hebt is het perfect. Er is weinig tot niets maar dat was in mijn opzet genoeg. Ach ja, er is lekker eten en drinken en een strand en veel natuur, zand en zee. Terwijl ik naar mijn rotsverblijfje liep dacht ik dat het net Burger Zoo in Arnhem was, maar dan in het echt.( zelfs de temperatuur hebben ze daar goed nagebootst, in Arnhem dan hè!).
Dat hagedisje is niet mee gereisd maar ik had hem dus beter wel kunnen inpakken gezien de hoeveelheid muggen. Hagedissen schijnen in rap tempo muggen te vangen.
Overigens, die longtailboot ging wel, sommige Thai zeggen volgens mij gewoon maar wat, enkel om je verder te helpen ( ze zijn echt heel aardig, de meeste dan, deze mevrouw die zei dat 'de boat finished 'was moet nog op inburgeringscursus). Ik ben even blijven navragen en werd uiteindelijk door de man van een hele aardige andereThaise dame ( die dezelfde cursus met goed gevolg heeft afgelegd) naar Meanam village gebracht .Een uurtje later zat ik als enige passagier op de boot die zo'n beetje alle stranden van Koh Phagnan aandeed. Ik moest door het water waden, koffer op tillen ( belachelijk dat ik een koffer bij me heb, heel erg onpraktisch als je naar zo'n plek gaat. Buiten dat zit mijn koffer veel te vol met allemaal spullen die helmaal niet nodig zijn. En zo'n koffer moet ook nog eens naar een rotsverblijfje boven in de rotsen gebracht worden. Dat laatste lukt dan nog wel door een aardige Thaise jongen, maar terug he, als je weggaat willen ze vaak niet meer helpen.....)
Goed, ik neem nog een slok bier en doe dan het licht maar uit, misschien helpt dat tegen de muggen.

Dinsdag 7 juni

Vanochtend een Chinese massage gehad, benen niet dubbel in de nek maar wel veel pijnlijke drukpunten. Hij zei dat ik morgen maar terug moest komen, dat was goed voor me...... ik twijfel want ik strompel al de hele dag rond. Ik heb een poging gedaan om naar de watervallen te lopen met een bijzondere inscriptie van de Thaise koning op een aantal stenen. Onderweg werd ik aangevallen door een zwerm muggen ( dat is weer eens wat anders dan een ananas). Morgen ga ik een nieuwe poging doen en dan met smeersel en lange mouwen.

Ananasmilkshakes helpen goed. Kwaal met kwaal bestrijden. Mijn oog lijkt volledig hersteld en ik heb de oogarts een ananaskaart gestuurd.

Op dit moment is het hier 20.30 en het is gaan regenen. Niet zo maar een buitje. Echt een douche. Jammer want ik heb afgesproken met Rik en de kinderen te gaan skypen en dat kan alleen maar bij het restaurant/receptie/café. Dat is ongeveer 5 minuten lopen maar ik denk niet dat deze laptop van zoveel water houdt.

Er komen nu ook allerlei beesten schuilen op mijn balkonnetje, best een eng land als je niet zo heel erg van beestjes houdt.Kijk, de regen wordt minder en ik ga de poging maar eens wagen, de WIFIzone weer bezoeken.

woensdag 8 juni

Nou die WIFI was finished gisteren. Dus vandaag maar snel weer poging doen zolang er wel internet is. Dit wordt voorlopig even mijn laatste verhaaltje want ik vertrek morgen naar een nog stillere plek. Ik merk dat het beschikbaar zijn van internet me nog bindt aan alles wat ik 'moet' en dat wilde ik juist niet. Ik ga naar Haad wai nam, een paar strandjes terug. Marijne is daar ooit geweest en adviseerde mij dat al bij mijn eerste aankondigingen om naar Thailand te gaan. Dus koffer pakken ( zucht, ik denk dat ik dat in etappes naar beneden ga zeulen) en op een klein bootje morgenvroeg weer op reis.

Ik ben deze ochtend bij de watervallen geweest, had me goed ingepakt, liters vocht verloren(gezweet) en daarna pardoes de waterval ingekukeld. ( gelukkig had ik mijn rugzakje even boven op een rots gezet). Het was verfrissend, ik wilde toch al zwemmen en combinatie van gladde stenen en teenslippers zorgden voor de rest. Nat worden is niet erg hier, je droogt wel weer op . Ik viel gelukkig niet te hard en had een hondje bij me die over me waakte. Dat hondje was vanaf Mai Pen rai meegelopen alsof hij me zou willen beschermen tegen verdwalen ( slim hondje, , snel door met wie hij te maken heeft). Pas terug bij het restaurantje liep hij weer weg, lief hè!

De zon komt nu langzaam door komt dus dat wordt smeren. Ik ga jullie groeten en vertel over, ik denk, een week weer verder.

Sawadee- Kah

Carolien