9 juni

Wakker geworden van een kat in mijn rotsverblijf... time to go. Muggen en salamanders tot daar aan toe , maar een kat...!

Koffer ingepakt en naar beneden gezeult, viel best mee, ik ben al wat kwijt geloof ik ( shampoo, zeep, zonnebrand). Daarna terug om handbagage te halen. Bril kwijt. Shit, zonnebril, essentieel hier in dit land en zeker als je onlangs aangevallen bent geweest door een ananas. Terug de rotswoning in, geen bril, ik heb echt niets laten liggen.

Terug. Alle handbagage op zijn kop, geen bril.

Shit, de koffer, hij zal toch niet in die stomme, veel te zware koffer zitten?

Moet ik daar in het openbaar, op het strand, mijn koffer uitpakken? Nog een keer terug, nog een keer mijn rugzakje bezocht.Er zit niets anders op dan die koffer uit te gaan pakken. Ik schaam me zo wie zo al voor dat oranje onding en nu moet ik ook nog eens laten zien wat voor een onzin zaken ik bij me heb.

Ik koester me in de gedachte dat niemand mij hier kent en ik aan al die blikken dikke ....... heb.

Helaas ook geen bril in de koffer. Nu heb ik echt een 'probleem'. Er schijnt bij het restaurant wel een bril gevonden te zijn maar die kunnen ze niet meer vinden. Ik doe nog een poging om in de shop te kijken (wellicht hebben ze hem nu reeds in de aanbieding liggen) Maar helaas geen bril.

Ik zal even brilloos verder moeten.

Zo meteen met de longtailboat naar Haad wai nam maar het is maar de vraag of die daar wil stoppen. De jongen die gisteren nog allervriendelijkst meldde dat hij dat voor me zou vragen is er vandaag niet. De eigenaar zei dat ik het maar op de boot moest vragen. Ik heb daar al weer een hele voorstelling van gemaakt. Met oranje, stomme, koffer door het zand baggeren richting boot. Koffer ( van 12 kilo) al-door-het-water-lopend optillen om aan man van boot aan te geven. In boot klimmen, met handen en voeten duidelijk maken waar ik naar toe wil 'No, Haad Wai Nam is finished( want het is veel te lastig). Na deze dialoog kan ik twee dingen doen, gewoon hier blijven ( koffer terug naar rotswoning....) ander strandje uitzoeken... ook goed.

Mai Pen Rai betekent letterlijk 'we zien wel, het komt zoals het komt'.

Een uurtje later:

Ik zit nu een strand verder op maar nog niet op de plek waar ik wil zijn. Man op de boot zei dat hij me daar af zou zetten. OK!

Op de boot zegt zelfde man met zelfde vriendelijke glimlach dat hij niet naar dat strand gaat. OK.

Loop ik daar dadelijk met die K.Koffer het laatste stuk, is te doen, zeggen ze met dezelfde stralende glimlach.

Gezien het feit dat hier nog WIFI is zal ik dit verhaal nog posten en daarna de tocht der tochten ondergaan, met een glimlach, dat dan weer wel!