bommel.reismee.nl

volle maan

Ik heb vannacht , met volle maan, in de zee gezwommen en dat was toch wel heel bijzonder.

Ik kon niet slapen, daar waren een aantal redenen voor maar de belangrijkste was wel dat de maan vol op een spiegelgladde zee scheen en het zo betoverend was. Dus ik ben terug naar beneden gegaan en ben gaan zwemmen. Zo stil, zo mooi! Met uitzicht op achterliggend 'oerwoud', ook prachtig beschenen door diezelfde maan. Ik heb niet zo heel veel met pretparken maar ik denk dat de makers van de Efteling dezelfde droomvlucht hebben gemaakt.

En nu is het weer overdag en gaat het leven hier op het strand met de familie verder. De boot moest gerepareerd worden en met 5 sterke Thaise jongens, ze zien er over het algemeen jonger uit dan ze in werkelijkheid zijn dus wellicht kan ik beter mannen zeggen, werd die boot geheftruukt. (ik zou niet weten hoe je dit woord foutloos zou moeten schrijven). Dat duurde even want het was blijkbaar een zware boot. Uiteindelijk lag de boot( bijna net als de huisjes hier) op een aantal verticale palen en zijn ze de onderkant gaan schoonmaken. In eerste instantie voorzichtig er half onder kruipend maar blijkbaar was de constructie sterk genoeg ( en de opdracht die daartoe gegeven werd door de 'Baas' duidelijk genoeg). Nu een dik uur later is hij schoon en is het wachten op de vloed zodat hij weer in het water kan liggen.

Gisteravond ben ik voor het eerst naar een meditatie geweest, op het Vet Resort. Het bleek een lachmeditatie te zijn en ik kreeg eerder de indruk in een dramales beland te zijn ( overigens wel een erg leuke) dan dat ik aan het mediteren was. En zo krijg je dan denk ik toch steeds dat op je pad wat je nodig lijkt te hebben. Ik kwam daar met een grote glimlach vandaan. Temeer omdat je in een kring met allemaal Farang ( westerlingen) hier in Thailand heel erg je best gaat zitten doen om te lachen. Dat is wel gelukt, ik glimlach nog steeds.

Temmer omdat ik net een geweldige voetmassage heb gehad. Ze tintelen en leven dat het een lieve lust is.

Reacties

Reacties

Joost

Liefste Carolien, ik heb even al je verhalen doorgelezen. Dank je wel voor de glimlach die nu niet meer van mijn smoel af te timmeren is. Mooie tekeningen maak je ook zeg!
Wist je al dat ik het conservatorium mag gaan doen in september? Hoe ik het toelatingsexamen gehaald heb is een mooi verhaal en omdat jij mij jouw mooie verhalen verteld hebt en ik weet hoe leuk het is om aan de andere kant van de wereld toch mooie berichten uit je eigen landje te lezen, geef ik jou dit verhaal cadeau: komt ie...
Maandag 6 juni 2011 is de geschiedenis ingegaan als de dag dat ik het praktisch toelatingsexamen voor de opleiding Docent Muziek aan het conservatorium van Utrecht met goed gevolg aflegde!
En hoe! Voor een vierkoppige examencommissie mocht ik eerst een stukje accordeon spelen, een liedje zingen, nog een liedje zingen maar dan met begeleiding op de piano en een a vue piano opdracht uitvoeren. Dat ging allemaal al best goed maar toen kwam het mooiste:
De voorzitster van de examencommissie gaf mij een stuk tekst met de mededeling dat ik die door mocht lezen waarna het de bedoeling was dat ik de tekst ging rappen. "Oh", zei ze, "Ik lees in je muzikale autobiografie dat je rapworkshops geeft." Hoge verwachtingen werden prompt geschapen.
Ik probeerde die nog enigszins te temperen door te vertellen dat ik dat pas twee keer gedaan had, maar zij zei meteen: "Nee, niet terugkrabbelen." Daar had ze een punt, dus nadat ik de tekst had doorgelezen, vroeg ik mijn inquisiteurs of zij dan misschien de beat konden doen.
Positief verrast zei de voorzitster dat ik hen zeker mocht gebruiken en ze vroeg wat voor beat ik dan wilde; "Doe het maar voor."
"Nou,", antwoordde ik, "gewoon een beetje een standaard beat" en ik deed voor wat ik graag wilde horen.
Direct namen de vier examinatoren dit over en begonnen enthousiast te beatboxen! En ik, ik ging helemaal los.
Als een bulderende waterval stortte ik mijn rap over de commissieleden uit en toen ik klaar was restte hen niets dan luid te joelen en te applaudisseren!
En in die euforische toestand riep ik: "Yes, high five!" en mijn geheven hand werd viermaal klappend begroet door die van de commissieleden.
Nou, ik heb nog nooit zo'n examen meegemaakt haha!

Lieve Carolien,
Geniet van je alleen zijn, geniet van het zijn.
dikke kus van je leukste neef (omdat er nog geen andere neven zulke mooie verhalen op deze blog gezet hebben.) daaag

Carolien

lieve lieve joost, wat een geweldig verhaal en natuurlijk hebben ze jou aan genomen. daar heb ik geen moment aan getwijfeld. Ik doe nu even alsof ik niet in Thailand ben ( heb namelijk nog geen nieuw verhaal klaar, wel tekeningen maar die komen later).
Ik denk dat we samen een keer een "goed verhalen" boek moeten schrijven ( maar ja dan is het weer een moeten en zijn we snel klaar...)
Ik ga nu verderde dag zingend en rappend door. Mocht je alsnog een steunfonds nodig hebben dan ga ik die voor je organiseren. geniet van je geweldige prestatie.
Liefs van je leukse tante in Thailand ( volgens mij zit er daar maar een dus vette kans dat ik dan inderdaad de leukste ben).

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!