Dag lieve lezers,

Weer een nieuw verhaal.... ik heb niet veel te vertellen want ik kabbel hier van het ene rustmoment in het andere. Ik wist niet dat dat zo goddelijk kon zijn.

Ik maak niet veel anders mee dan twee vissers die met een vis met doorsnee van 1 meter binnen komen varen en nieuwsgierig komt de hele familie kijken. Het is vannacht een goeie vangst geweest.

Toh, de big boss, heeft zijn familieverhaal verteld aan een andere Thaise vrouw die zo nu en dan voor mij vertaalde. Het was net een theatervoorstelling. Veel expressie en zo dramatisch bleek het verhaal ook te zijn. Als kind heeft hij zo'n honger geleden dat hij in de weekenden zijn maag vulde met wat hij in de bossen vond. Hij wijst met ongelooflijk pijnlijk gezicht naar zijn buik, AIAIAIAI! (dezelfde kerm als hij op het moment dat zijn knie onderhanden genomen wordt, laat horen).

En ik kan je vertellen, dat gaat door merg en been. Inmiddels is hij 'rijk en welvarend'en brengt zijn moeder elke dag vis.' Zij zorgde voor mij, en ik nu voor haar'. Goh, dat doet me toch ergens aan denken.

En verder... ben ik begonnen met Astanga Yoga. Voor degenen die zich daar geen voorstelling bij kunnen maken. Het is een soort van Thaise massage die je jezelf aandoet. Ik klap met behulp van deze yogaleraar met 'gemak' mijn benen dubbel in mijn nek. Geheel vrijwillig en met plezier. Het is een pittige manier van yoga die me doet denken aan hardlopen. Maar dan zonder de belasting van de enkels ( nou ja, de knieën willen nog niet helemaal dubbelklappen maar volgens Nigel, zeg maar de Engelse neef Joost versie, kan dat binnen twee maanden wel gaan lukken). De oefeningen kun je volledig zelfstandig doen. Enige uitleg wordt me nu nog wel gegeven door de lieftallige Thaise assistente wiens Engels ik soms niet helemaal kan volgen. Terwijl ik dan staande op een been, de ander dubbelgevouwen in mijn lies mijn arm naar achter moet brengen mompelt zij weer iets als 'endex'. Ohja, die kende ik al, relax..... ok... doen we en adem in, en adem uit. Oef.

En toch , ik kom na 1 ½ uur buitengewoon fit daarvandaan, neem een duik in de prachtige stille zee en ga ontbijten met verse ananas, meloen , banaan en kleine stukjes mango. Wat wil de mens nog meer?

Ik eet elke avond bij mijn eigen restaurantje. Deels uit schuldgevoel. Er hangt een groot bord 'Don't eat, don't stay'. De andere gedachte is dat ik zo enorm geniet van de sfeer die er hangt. Er is niks, er gebeurt niks, er staat een Thaise Televisie te schetteren ( aan het muziekje te horen de Thaise versie van' Goede tijden slechte tijden'). En elke avond laat ik mij verassen met het menu. Gisteravond rijst met morningsglory. Prima, laat maar komen.

Misschien zijn er betere plekken om te eten, uitgebreidere kaart, duidelijkere keuze. Ik geloof het wel maar ik geniet van deze familie. De jongens die elke avond om 19.30 vertrekken om te gaan vissen en na een uur terugkomen met netten vol, en soms nauwelijks, vis.

Toh, die me vraagt 'What do you like?'. Fresh fish from this morning?' Nou, geef maar een stukje van die enorme lap die op het strand lag ( hoewel ik denk dat die linea recta naar een markt is gegaan).

Dia die het eten voor me klaar maakt, 'with rice?' Ja knik ik dan en glimlachend trekt ze zich terug in de keuken waarbij bij ons bij de keuringsdienst van Waren een nationaal alarm zou doen laten afgaan. Met de mooiste en liefste glimlach zet ze het voor me neer. Hoe zou ik het durven ergens anders te gaan eten?

Ze leert me zeggen 'a roy- mahk '. En als het heel lekker is 'a-roy mahk mahk. En dan glimlacht ze nog meer dan dat ze al glimlacht. Ik gebruik heel vaak de dubbele uitdrukking.

Gisteren kreeg ik van Neen en Dia een soort van kersen. Het smaakte naar een combinatie van olijven, kersen en sambal. Er zat behoorlijk wat suiker op en nieuwsgierig keken ze naar mijn gezicht. Met moeite en een zuur vertrokken smoel, stamelde ik 'a-roy mahk'. Waarop mij gul het bakje nogmaals voorgehouden werd. Als jullie de foto van Neen en Dia goed bekeken hebben kun je je misschien voorstellen dat ik samen met hun het balkje heb leeg gegeten. Ik weet nog steeds niet wat het was. Ze noemden het 'Feefee', misschien weet iemand dat? ( blijken het bv geroosterde kakkerlakken te zijn, nou ja, so what?)

Goed morgen verder.

Er komt nu een boot het strand op gereden, letterlijk, gewoon met volle kracht het strand op. Wonderlijke wereld die Thai.

Misschien is dit strand wel de schoonmaakdienst van de boten. Met hetzelfde aantal Thaise jongens en hetzelfde gesteun en gekreun als vorige week werd ook deze boot geheftruked en aan de onderkant schoongemaakt. Gelukkig ben ik een vrouw, ik hoef niet mee te helpen. Misschien zagen ze ook dat ik net van de yogaklas kwam en werd ik gespaard.

Inmiddels is er weer een stortbui over ons heen gekomen, de lucht klaart weer op en ik kan veilig richting internet- Vet Resort, wandelen. Ik ben gevraagd om vanavond deel te nemen aan de open MIC avond. Iedereen mag wat doen, zingen, dansen of ( en dat was de vraag) een tekening maken. Ik heb gezegd te komen maar dat ik me tot niets verplicht voel. Want dat was het doel van de reis. Alleen maar doen wat ik wilde.

Misschien komt de clownsneus die ik in mijn koffer heb dan nog van pas. Kan ik een voorstelling geven van de yogales. En zo zie je,oude gewoontes zijn hardnekkig.