Verstuikte enkel en Bow Tongh Resort

Er zijn ergere plekken om je tijd door te mogen brengen. Wat is het hier super! Dichtbij de zee, 10 meter hinkelen, hééle lieve Thai die zelfs mijn handbagage willen dragen en me ondersteunen bij het hinkelen. Een bungalow wat wel een paleis lijkt. Ik dacht al bij mijn vorige Guesthouse verwend te zijn maar het kan nog veel beter en luxer ( nou ja, daar betaal en kies je ook gewoon voor). Om hier een week omhoog te zitten met mijn pootje is absoluut geen straf. Voor de liefhebbers, zie foto's.

Het gaat overigens al wel wat beter, hij ziet bont en blauw dus ik heb mezelf bedacht dat als hij weer een normale kleur heeft ik weer verder ga. Dat duurt nog wel een tijdje, zucht.......grijns/

Ik ben hier brommer met zijspan gearriveerd en heb deze jongen een dikke vette fooi gegeven omdat hij wederom, net als de rit naar de dokter, mij heel voorzichtig, bijna stapvoets heeft weggebracht. Geweldig want over het algemeen scheuren ze hier enorm rond. Rijdt het verkeer ook nog eens links maar op de een of andere manier lijk ik dat steeds te vergeten. Dus... stel je voor: ietwat grijzende dame met omzwachtelde voet tracht over te steken en krijgt ter plekke een toeterserenade van wel 5 jonge Thai op brommer( die zowel links als rechts passeren, of andersom). Kortom, ik zit nu aan het strand, hoef nergens heen, heb mijn natje en droogje en vanmiddag een uitstekende curry ( Gaang) gegeten. Dus lekker blauw laten dat voetje, niks meer aan doen.

Ik heb op deze plek inmiddels een nieuwe 'vriendin', Som. De leeftijd durf ik na mijn enorme inschattingsfout van Suske en Wiske niet meer in te schatten. Ze wil heel graag Engels praten. Doet de verkoop van de tickets ( wat,hoe, waar, wanneer je maar ergens naar toe wilt, als ze maar kan verkopen) en heeft zelfs een aantal niet te verstane Nederlandse woorden in haar vocabulaire. Maar ze komt zo af en toe naast me zitten, zegt wat in het Engels ( wat heel erg op Thais lijkt) glimlacht en staart dan samen met mij naar de zee. Goed hè! Ik mag ook haar laptop lenen om deze berichten op mijn blog te zetten. Ze vond het wel grappig dat ik die van mij in de vuilnisbak wilde gooien om te demonstreren dat hij het niet deed

Ze zegt dat het aan de andere kant van het eiland mooier is. Dus voordat ik dit voor augustus opnieuw ga boeken ( met de hele familie) ga ik zodra ik wat meer kan dan hinkelen eens aan de andere kant kijken. Dat doe je dan weer met bootjes want de wegen zijn redelijk onbegaanbaar.

Vrijdag 1 juli

Gister arriveerde hier op het strand een peuterspeelzaalgroep ( zie tekening). Dat wijkt in gedrag en manier van omgaan met kinderen niet veel af van onze Westerse stijl. Maar het was dan ook duidelijk een internationaal gezelschap met een aantal blonde (maar ook Thaise) kindjes ( groepsgrootte 12) die allemaal Engels spraken. Vroeg tweetalig beginnen zullen ze ook hier gedacht hebben. De Thai zijn over het algemeen, wat ik zo om me heen zie, erg lief voor kinderen en ik moet eerlijk bekennen dat ze er ook allemaal heel erg schattig uitzien.

Gister probeerde ik in het restaurant iets te bestellen wat niet helemaal goed ging. De ober zei me dat ik beter naar een ander restaurant kon gaan. 'Waarom'. 'Kitchen is not good' en hij wees naar de keuken. Maar 's middags had ik nog uitstekend gegeten?. Dus met grote ogen en veel expressie ( ik moest weer even aan de boot denken) vroeg ik of de kok niet goed was. 'NO, NO,NO, Cook is good'! Uiteindelijk bleek dat de vis die ik graag wilde niet gevangen was vandaag. Met dezelfde expressieve vaardigheden heb ik hem gevraagd om die vis dan maar zelf te gaan vangen. Hij kon er gelukkig om lachen, haalde zijn collega erbij, gaf die dezelfde opdracht ( maar dan op zijn Thais) en uiteindelijk kreeg ik heerlijke andere ( verse) vis. Het maakt mij niet zo heel veel uit, het eten smaakt zo goed.

Met de enkel gaat het goed. De schade wordt nu echt zichtbaar, hij krijgt aan beide kanten alle kleuren van de regenboog, dat maakt op mezelf ook wel indruk. Gelukkig, ik was geen aansteller ( dat ga je als je zo alleen op reis bent dan soms wel denken). Ik ga vandaag maar eens rustig richting het stadje lopen en kijken vanaf welke plek ik een taxiboot kan krijgen en of ik weer ergens een lekkere cappuccino kan drinken want daar heb ik zin in.

Overigens kan mijn nieuwbakken vriendin Som in alle talen wat zeggen. ( het klinkt allemaal ongeveer hetzelfde maar heeft wel de tongval van die taal- een soort djabbertalk). Dat is haar visitekaartje waarmee ze mensen charmeert. Haar eerste vraag: 'where do you come from?'wordt dan beantwoord met het 'dankjewel en hoe gaat het met je?' in betreffende taal. Soms volgt er ook nog een vloekwoord. Natuurlijk moet je dan glimlachen en is de buit binnen. Op de foto is ze net voor mij treintickets aan het boeken- 'Special price for you'. Dat zal wel en het maakt mij niet uit- ze zal haar loon ook aan iemand moeten verdienen, nou, ik gun het haar!

Sawadee ( met klemtoon op dee geloof ik)